گلپر و خواص آن

 

گلپر گیاهی است معطر که می‌ توان از تمام بخش های آن در صنعت غذا و دارو استفاده کرد.

گلپر گیاهی گلدار، ‌علفی و چند ساله از تیره چتریان است.

نام علمی این گیاه Heracleum persicum است.

این گیاه بومی ایران بوده و در نواحی نمناک کوهستانی ایران و حاشیه ‌های آن می ‌روید.

همه ی گونه ‌های این گیاه معطر هستند و برخی گونه‌ ها در آشپزی ایرانی به عنوان ادویه و برخی دیگر در صنعت داروسازی کاربرد دارند.

 

دانه‌ های گلپر بسیار نازک بوده و دارای طعم تند و معطر است.

پودر دانه‌ های این گیاه بیشترین کاربرد را برای مواد غذایی دارد،‌ به عنوان مثال پودر گلپر را می ‌توان روی باقلای پخته،‌ عدس و دیگر حبوبات، سیب ‌زمینی پخته و انواع سوپ ها و خورش ‌ها و همچنین روی انار دانه شده پاشید.

 

زینیان و خواص آن

 

زینیان یا زینان که در عربی به" انیسون بری" معروف است، گیاهی است علفی، بوته ای و یک ساله که ارتفاع آن تا 90 سانتی متر می رسد.

برگ ها دارای بریدگی و تقسیمات زیادی هستند؛ به طوری که بسیار ظریف و نازک می باشند.

گل ها کوچک و سفید رنگ و به صورت چتر مرکب بر روی سرشاخه ها قرار دارند. اشعه های چتر گل ها تقریبا مساوی و کوتاه و در محل اتصال به هم دارای  براکته هایی می باشند.

قسمت مورد استفاده ی گیاه، میوه های آن است. این میوه ها کوچک، بیضی شکل و به رنگ زرد مایل به قهوه ای بوده و دارای اسانس با بوی نافذ و مشابه آویشن می باشند. بر روی میوه ها پنج خط طولی نازک وجود دارد که روشن تر از رنگ میوه هستند.

 

خواص کنجد و ارده

متجاوز از پنج هزار سال است که انسان به خواص معجزه آسای کنجد پی برده است. پهلوانان قدیم آن را برای زیاد کردن زور می خوردند و امروز هم در بین قهرمانان ترکیه قابل توجه است و دارای ارزش زیادی است. 

هندیها بیش از سایر اقوام برای این گیاه خاصیت و اثرات معجزه آسا قایلند و آن را زیادکننده قدرت و عامل طول عمر می شناسند و روی این اصل آن را در تشریفات مذهبی زیاد می خورند و همانطور که ما ایرانیان خرما و انجیر خیرات می کنیم آنها کنجد و شیرینهایی که با کنجد درست کرده اند خیر می کنند و بدون تردید علت طول عمر در بین مرتاضین و بعضی از دهاتیهای هندی خوردن کنجد است. 

حنا ؛ گیاهی برای موهای شما

 

---

ضد باکتری، ضد قارچ، ضد تب، ضد اسپاسم، ضد ویروس، ضد آفتاب، قابض، تهوع آور، ادرارآور، قاعده آور، ملین، خلط آور، محافظ کبد، کاهش دهنده‌ی پرفشاری خون، سقط کننده، حساسیت زا،  مهار کننده‌ی نیترات ردوکتاز و مسکن از خواص مفید حنا است.

---

حنا گیاهی درختچه‌ای و با ارتفاع تا 7 متری می‌باشد. برگ‌های این درختچه، ساده، بیضی، نوک تیز و به طول تا 3 و به عرض تا 1 سانتی متر هستند. این برگ‌ها به طور متقابل بر روی ساقه قرار می‌گیرند.

گل‌های حنا سفید یا مایل به گلی کوچک و به صورت مجتمع خوشه مانند، با ظاهری زیبا بر روی ساقه قرار دارند.

درختچه‌ی جوان بدون خار، ولی درختچه‌های مسن، دارای خار هستند.

قسمت مورد استفاده‌ی حنا برگ آن است.

درختچه‌ی حنا در مناطق جنوبی ایران از جمله اطراف بندرعباس و بوشهر، استان سیستان و بلوچستان (اطراف چابهار)، استان کرمان (کرمان، بم و نرماشیر)، استان خوزستان (اطراف اهواز) و یزد رویش دارد.

 

خواص درمانی گشنیز و تخم آن

گشنیز گیاه بومی جنوب اروپا و مناطق مدیترانه است و در بیشتر نقاط ایران نیز می روید. از زمان های قدیم وجود داشته و حتی مورد مصرف مصری ها بوده است.

بقراط این گیاه را می شناخته و برای درمان بیماری های مختلف از آن استفاده می کرده است. در قرون وسطی ضعف جنسی را با گشنیز درمان می کردند. پزشکان قدیم عقیده داشتند گشنیز از سرایت امراض جلوگیری می کند، از این رو به افراد مبتلا به آبله دستور می دادند که آب گشنیز را به دور چشمهایشان بمالند تا میکروب آبله به چشم ها سرایت نکند.

گشنیز گیاهی است علفی و یک ساله، به رنگ سبز که ارتفاع آن تا 80 سانتی متر نیز می رسد. برگ های آن به دو شکل ظاهر می شوند. آنهایی که در قاعده ساقه وجود دارند به شکل دندانه دار و دیگری در طول ساقه که باریک و نخی می شود. قسمت مورد استفاده گیاه، ساقه، برگ و میوه آن است. میوه گشنیز گرد و به رنگ زرد است. بوی تازه آن مطبوع نبوده و تقریباً بد بو است ، ولی بر اثر خشک شدن این بو از بین رفته و خوشبو می شود.

فواید مویز و احادیث مربوط به آن

فواید مویز و احادیث مربوط به آن

در سال‌های اخیر، مویز در آجیل‌فروشی‌ها جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده است و اغلب خانواده‌ها از آن همراه با دیگر مغزها، برای افزایش توان و انرژی به ویژه در فصول سرد سال استفاده می‌کنند، اما سوال اینجاست که آیا مویز را می‌توان جایگزین انگور کرد؟ آیا افراد دیابتی و چاق می‌توانند از این میوه خشک استفاده کنند؟

 

به حبه‌های درشت خشک شده ی انگور سیاه، "مویز" گفته می‌شود. این عضو خشکبار در واقع همان کشمش است که از نظر شکل ظاهری و رنگ با کشمش متفاوت، ولی از نظر خواص تا حد زیادی شبیه آن است. معمولا مویز تهیه شده از انگور قرمز مجلسی یا انگور شاهانی بهتر است.

مویز بر اثر خشک شدن خواص خود را از دست نمی‌دهد و حتی اثر نیروبخش آن بیشتر می‌شود.

مویز سرشار از ویتامین های E ، A ، B و املاحی مانند کلسیم، فسفر و پتاسیم است. مویز دارای اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 می باشد.

ختمی و خواص ان

ختمی گیاه بومی مناطق شرق مدیترانه است .

گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن به حدود 2 متر می رسد ساقه آن از کرکهای ریز که به رنگ خاکستری می باشد پوشیده شده است .

برگهای ختمی دندانه دار ، پهن و مانند قلب می باشد . گلهای آن درشت به رنگ سفید مایل به قرمز یا ارغوانی است که بصورت دسته های سه تایی در اواخر تابستان ظاهر می شود .

ختمی به علت داتشن گلهای زیبا به صورت گیاه زینتی در باغچه ها کاشته می شود . تمام قسمتهای این گیاه استفاده طبی درد .

مصطکی

شیرة گیاهی رزینی زردرنگی است که در فارسی «رماس» ، «رماست» و «کیه» و درخت آن را «وکشک» و «ولمشک» نامند و در کتب طب سنتی با نامهای «مصطکی»، «مصطکی رومی»، «کندر رومی»، «مستکی» و «علک رومی» است. به فرانسوی Mastic ، Mastique، Mastic en larmes ، Resin de Chio و به انگیلسی Mastic گفته می شود. سقز مصطکی را به عربی مصطکا و مصطکا می نامند.

مصطکی از شاخه ها و ساقه های درختچه ای به شکل شیرة گیاهی گرفته می شود که گیاه را به فرانسوی Lentique و به انگلیسی Lentisk pistache و Mastic tree و به عربی «شجره المستکی»  و به هندی «مصطکی رومی» نامند. گیاهی است از خانوادة پسته Anacardiaceae نام علمی آن Pistacia lentiscus L و مترادف آن P. gummifera Salisb می باشد.

 

گیاه رزماری را بیشتر بشناسیم

 

---

تحقیقات خواص ضد اسپاسم ماهیچه‌های صاف و قلب، کاهش استرس، تسکین سردرد، تسکین آسم

و درمان برونشیت رزماری را تائید کرده است. اکلیل کوهی به علت خون رسانی بهتر به سلول‌ها در جلوگیری از ریزش مو تا حدی موثر است.

---

اکلیل کوهی با نام عمومی رزماری گیاهی است علفی، پایا، دارای ساقه‌ای چوبی به ارتفاع نیم تا یک متر با برگ‌های سبز، دائمی و بسیار معطر، متقابل با کناره برگشته، باریک و دراز و نوک تیز.

سطح فوقانی برگ آن به رنگ سبز و سطح تحتانی به علت وجود کرک‌ها سبز مایل به سفید است.

گل‌های این گیاه کوچک و به رنگ آبی روشن است که در کنار برگ‌ها می‌روید.

قسمت مورد استفاده آن برگ و سرشاخه های گل دار آن است. اسانس آن از قسمت هوایی تهیه می‌شود.

 

اطرفیل صغیر

پوست هلیله زرد- پوست هلیله کابلی و هلیله سیاه و بلیله و امله را به

 قسمت مساوی اجزا را کوفته الک کرده با روغن بادام شیرین چرب کرده با

 عسل معجون بسازید

 

خواص بهار نارنج

 

اگر این روزها به شهرهای شمالی کشورمان سفر کنید، حتماً از عطر گل‌های بهار نارنج سرمست خواهید شد.

مناطق رویش یا کشت آن در مناطق شمالی و جنوبی ایران است.

بهار نارنج همان شکوفه درخت نارنج است که در فصل بهار درخت را زینت داده، در پاییز و زمستان، جای خود را به میوه نارنج می ‌دهد. این گل اگرچه در پخت مربا مورد استفاده قرار می‌ گیرد، ولی کاربرد اصلی آن به‌ همان صورت گل خشک و به ‌خصوص عرق در طب گیاهی است.

برای مصرف دارویی، شکوفه‌های بهار نارنج را صبح زود که به حالت غنچه ی نشکفته است، می چینند و سپس در محلی تاریک سریع خشک می ‌کنند تا تغییر رنگ ندهند.

بیدمشک

 

بیدمشک گیاهی است از نژاد بید که اندازه آن از بید معمولی کوچکتر بوده،سنبله های آن دارای اسانس معطر است.گلهای این گیاه در شمال ایران،اصفهان،کرمان و شیراز می روید.
به گزارش خبرنگار سلامت نیوز،اسانس یا عرق بیدمشک علاوه بر خواص درمانی برای معطر کردن شربتها نیز به کار می رود.

بید مشک گیاهی ملین و تقویت کننده قلب ،اعصاب و محرک قوای جنسی است.این گیاه داروئی دستگاه گوارش را تقویت کرده و اشتها را افزایش می دهد. جوشانده برگ یا پوست درخت بیدمشک سبب دفع انگلها و کرمهای معده و روده می شود.

قره قات ؛ ضد میکروبی قوی

 

قره قات (قره قاط) یا سیاه گیله درختچه ی کوچکی است به ارتفاع تا 60 سانتی متر که دارای برگ هایی بیضوی و به رنگ سبز روشن است. برگ های این گیاه بادوام بوده ولی در زمستان بر روی گیاه باقی نمی مانند. گل ها که در کنار برگ ها می روید سفید مایل به سبز و یا گلی رنگ است. میوه ی این گیاه از نوع سته است و پس از رسیدن کامل به اندازه ی نخود شده و حاوی آب بنفش رنگی می باشد.

میوه ی نارس آن کمی ترش و میوه رسیده کمی شیرین است. میوه ها از غباری سفید رنگ پوشیده شده اند. قسمت مورد استفاده ی قره قاط شامل برگ، ریشه و میوه است. البته مهم ترین مصرف دارویی، مربوط به میوه ی آن می باشد. میوه ها پس از رسیدن کامل اکثراً آبی مایل به سیاه هستند. قره قات در اکثر نواحی جنگلی آسیای صغیر، قفقاز، سیبری، آمریکای شمالی و به خصوص اروپا یافت می شود. این گیاه در ایران رویش ندارد؛ ولی گونه ی دیگری  که شرح داده شده است در سرزمین ایران وجود دارد.

فواید گیاه دارویی آنغوزه

---

آنغوزه از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان با خواص فراوان است.

---

گیاه تولید کننده آنغوزه به نام‌های فارسی خوراکما، آنگوزاکما و کورن کما، بوته ای بزرگ، علفی و چند ساله است که ارتفاع آن گاهی به 2/5 متر می‌رسد. ساقه آن نسبتاً محکم و ضخیم با سطحی خشن است.

برگ‌های قاعده بزرگ و ضخیم هستند؛ به طوری که طول آن‌ها تا 60 سانتی متر می‌رسد. این برگ‌ها تقسیمات زیادی دارند به طوری که به قطعاتی (لوب دار) دندانه دار تبدیل می‌شوند.

گل‌های این گیاه زردرنگ هستند و به صورت گل آذین چتری در انتهای ساقه قرار می‌گیرند.

میوه ها دوفندقه ای، بیضی شکل و تقریباً مسطح می‌باشند که روی هر کدام پنج خط وجود دارد و کناره ها بال مانند هستند. رنگ میوه‌ها قهوه ای تیره است. از ریشه یا قاعده ساقه این گیاه بر اثر تیغ زدن ماده ای به نام اولئوگم رزین به دست می‌آید که به آنغوزه مشهور است. آنغوزه ابتدا شیری رنگ است و مزه ای تند و تلخ و نیز بوی بد و متعفنی دارد که تهوع آور است؛ به همین دلیل از قدیم به نام مدفوع شیطان معروف شده است. این گیاه در ایران (استان خراسان، بلوچستان، کرمان و نواحی جنوبی) وجود دارد.

 

افسنتین(خاراگوش)

اشتها را تحریک می‏کنم و اختلالات معدی را از بین می‏برم. برای درمان کاببوس، لقوه

 و بی حسی اعضا مفیدم. دوست صمیمی کبد هستم.

فارسی من «خارگوش» و «مروه» است، ولی در داروخانه‏ها و عطاریها به من

 «افسنتین» می‏گویند. در کتب قدیم «کشوتا» و «شیخ رومی» به من لقب داده‏اند،

 عربی من «فترق» است و در مصر به یک نوع من «دسیسه» و کوهی مرا «ربل»

 گویند. ترکی من «قوت اوذی» است، گیاه من بین بوته و درخت بوده و گل آن شبیه

 گل با بونه گاو چشم است. من دارای انواع و اقسام خراسانی، نبطی، رومی،

 سویسی، بلژیکی و فرانسوی هستم. یک نوع من که در سواحل دریای مازندران از

 گیلان تا آستارا می‏روید، در اطراف رشت به آن «واش» و «گنداوش» گویند و گیلانیان

 جوشانده آن را به مقدار کم برای رفع اختلالات معدی و زیاد شدن اشتها و درمان

 یبوست می‏نوشند. من دارای طعمی تلخ بوده، و ایرانیان تلخی مرا شبیه تلخی

 «صبر» می‏دانند و در کتاب مقدس انجیل تلخی حقیقت را به تلخی من تشبیه

 کرده‏اند. وقتی گیاه من گل کرد، بایستی ان را چید و در سایه و جای خنک آویزان کرد

 تا خشک شود. نوع وحشی من مفیدتر از انواع پرورش یافته است.