کمخونی وضعیتی است که در آن تعداد یا اندازه گلبولهای قرمز و یا مقدار هموگلوبین موجود در خون کاهش یافته؛ تبادل اکسیژن و دیاکسیدکربن بین خون و سلولها دچار اختلال میشود. از مهمترین مواد مغذی جهت خونسازی که کمبود آنها موجب بروز کمخونی میشود میتوان به آهن، ویتامین ب ۱۲ و اسیدفولیک اشاره کرد. از بین آنها کمخونی ناشی از فقر آهن از شایعترین کمخونیهاست ولذا محور اصلی بحث ما نیز همین نوع کم خونی است
علائم و عوارض کم خونی
کم خونی های خفیف، در مراحل اولیه علامتی ندارند ولی به تدریج عوارض مربوطه ظاهر می شود. اولین و مهمترین عارضه کم خونی ، خستگی است. فعالیت حیاتی افرادی که هموگلوبین خون آنها پائین است، کاهش یافته؛ زود خسته می شوند. ضعف و رنگ پریدگی، التهاب و سوزش زبان، زخم کناره دهان وشکنندگی ناخن ها و همچنین سردرد و سرگیجه از عوارض بعدی کم خونی است. تمایل غیر طبیعی به خوردن مواد غیر غذایی مانند خوردن یخ، نشاسته خام یا برنج خام نیز از نشانه های کم خونی فقر آهن است. این مشکل درکودکان بیشتر دیده می شود. کودکانی که به خوردن خاک تمایل پیدا می کنند؛ به طور غیر مستقیم از کم خونی خود خبر می دهند. کودکان کم خون ، اشتهای خود را به غذا از دست می دهند و مقاومتشان در برابر عوامل عفونی کاهش می یابد.